مطالعه ارتباط عملکرد- ساختار آنزیم پیرازین آمیداز با استفاده از روش های بیوشیمی و بیو فیزیکی

بیماری سل نوعی بیماری است که اغلب ریه ها را درگیر می کند اما این بیماری قسمت های دیگر بدن را نیز تحت تاثیر قرار می دهد این بیماری عفونی توسط سویه های مختلفی از مایکوباکتریاها از جمله مایکو بکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می شود. پیرازین آمید یک داروی رده اول و مهم برای کوتاه سازی درمان عفونت سل به همراه ایزونیازید و ریفامپین است. از لحاظ ساختاری پیرازین آمید آنالوگ نیکوتین آمید است که یک پیش دارو محسوب می شود و برای فعالیت دارویی باید به پیرازینوئیک اسید تبدیل شود که این کار از طریق عملکرد آنزیم پیرازین آمیداز باکتریایی و فعالیت هیدرولازی آن انجام می گیرد. مهم ترین عامل بروز مقاومت به داروی پیرازین آمید بروز جهش در ژن رمز دهی کننده پروتئین پیرازین آمیداز است. ژن رمزدهی کننده پیرازین آمیدار دارای 561 جفت باز می باشد. این ژن پلی پپتید 186 آمینواسیدی را رمزدهی می نماید که دارای وزن مولکولی 5/20 کیلو دالتون می باشد. در این مطالعه ژن رمزدهی کننده آنزیم پیرازین آمیداز از مایکو بکتریوم توبرکلوزیس در وکتور بیانی pet 21a(+) کلون شد. جهت بیان آنزیم وکتور ساخته شده به باکتری escherichia coli bl21 منتقل شد. نتایج نشان داد که آنزیم بیان شده به لحاظ عملکردی فعال می باشد. از این آنزیم فعال می توان در تحقیقات بعدی همچون مطالعه مکانیسم مقاومت به دارو در آنزیم های جهش یافته استفاده کرد.